(Uit: Twintig-special)
Nu twintig jaar na de opschorting van de opkomstplicht staat de vrouwendienstplicht op de politieke agenda. Minister Hennis-Plasschaert van Defensie gaat de wet aanpassen, zo heeft ze in februari laten weten. Op dit moment nog slechts een papieren voorstel; van herinvoering van de opkomstplicht is geen sprake. Althans: voorlopig. Wat vinden de voormalige redactrices van het VVDM-maandblad Twintig van dit voorstel?

We zaten er dicht op in de jaren tachtig als journalistes van Twintig. Jellie Brouwer, Bernadet van Kuijeren en ik versloegen na elkaar het wel en wee van het soldatenleven. Hadden wij genoeg kracht en discipline gehad om als zandhaas, verkenner of sergeant te fungeren? We zullen het nooit weten. Bij het woord ‘vrouwendienstplicht’ gaan bij Jellie de associaties alle kanten op.

“Vrouwendienstplicht?!”, roept ze uit door de telefoon. “Ik denk meteen aan mijn drie dochters, die zo’n brief van de minister op de deurmat kunnen verwachten. Het is eigenlijk best ingewikkeld om hier iets van te vinden. Ik ben heel erg voor gelijke rechten en gelijke plichten, dus het idee dat Hennis-Plasschaert de vrouwendienstplicht wil invoeren, vind ik heel goed nieuws. Ook het feit dat er een einde komt aan die enge gemeenschappen op kazernes. Gaat daar eindelijk een gezonde situatie komen.” Maar de moeder in Jellie heeft ook haar twijfels. “Het idee dat mijn dochters een jaar moeten verliezen aan de dienstplicht vind ik ook wel lastig. Zonder dat ze er zelf zeggenschap over hebben?” Lees meer>>