'Wat heerlijk dat je een hele maand naar Istanbul gaat!' Ik zit midden in de eindredactie van P+, heb de laatste berichten voor FNV Mondiaal geschreven en ook een subsidieverzoek van de stichting Vrienden van Nehanda kunnen parkeren. Tussendoor vul ik een lijstje met dingen die zeker niet vergeten mogen worden en draai ik elke dag een wasje. Mijn hoofd staat nog niet naar 'heerlijk'.

Al snel gaat het vliegtuig richting Istanbul. Dan zoek ik mijn weg naar het appartement in het hart van de oude stad, vlakbij Taksim Meydan. In het weekend hoop ik internet te kunnen regelen, want de eindredactie van P+ gaat gewoon door. Op maandag begint mijn intensieve cursus Turks op het Tömer Instituut. Elke ochtend vier uur les, vier weken lang. En daarna kan ik 750 Turkse woorden vloeiend spreken, is mij beloofd.

Om een taal goed te spreken, heb je minstens 2000 woorden nodig die je zonder aarzelen kunt reproduceren. Na anderhalf jaar les, heb ik zeker 1500 woorden voorbij zien komen. Onthouden is een ander ding, zeker als je 40+’er bent. Maar voor het maken van contact heb je niet alleen de taal nodig. Vriendelijke ogen, een glimlach en de juiste gebaren kunnen leuke, grappige en aardige dialogen opleveren. Een enthousiaste begroeting doet al veel ijs breken. Daarom zeg ik tegen Istanbul: merhaba!