(Uit FNV Magazine)

Hoe leven gepensioneerden in de Verenigde Staten? Het land waar een krantenjongen miljardair kan worden, maar waar ook de helft van de gepensioneerden moet doorwerken voor een leefbaar inkomen.

In dit land van de onbegrensde mogelijkheden is pensionering nog tamelijk complex en zelfs afhankelijk van de staat of sector waar je werkt. Pensioenregelingen, die in Amerika pensioenplannen heten, worden opgezet door werkgevers, verzekeringsmaatschappijen, vakbonden, de overheid of andere instellingen. Krijg je een overheidspensioen, dan heb je geen recht op een werkgeverspensioen. Het is het een of het ander.

Doorwerken

De basis pensioenleeftijd is 65 jaar, maar die stijgt net als in Nederland jaarlijks met twee maanden, afhankelijk van het geboortejaar. De grens is 67 jaar. En ook in Amerika geldt: hoe langer je werkt, hoe meer pensioen je opbouwt. Meer dan de helft van de Amerikanen blijkt echter door te werken na het pensioen. Als ticketverkoper bij de bioscoop, serveerster in wegrestaurant of als klusjesman kunnen ze hun pensioen aanvullen tot een leefbaar inkomen. Geen overbodige luxe, want wie ouder wordt, gaat vaker wat mankeren. De zorgverzekering vergoedt de eerste 4000 dollar, maar is het bedrag hoger, dan moet je 2000 dollar zelf betalen voordat de verzekering de vergoeding weer oppakt. Wie in het noordoosten van Amerika woont heeft pech, want daar zijn de leefkosten veel hoger dan in het zuidwesten. De hypotheekbelasting bijvoorbeeld – veel Amerikanen bezitten een eigen huis(je) – kan zomaar 10.000 dollar per jaar zijn.

Hypotheek afbetalen

Die praktijk houden de vakbonden goed in de gaten. Alle vakbondsleden kunnen bij hun eigen bond pensioensparen en zich aanvullend verzekeren voor de zorg. Het vakbondspensioen mogen ze behouden, naast het werkgevers- of overheidspensioen. De Amerikaanse voedselbond UFCW bijvoorbeeld, die 1,3 miljoen leden in de VS en Canada telt, geeft ter voorbereiding seminars over het leven na pensionering.

Een gemiddeld pensioen komt neer op 2500 dollar per maand. Maar het wordt beduidend lager als er jaarlijks nog eens 10.000 dollar belastinggeld vanaf moet. Dus adviseert de bond: betaal je hypotheek af, dan ben je in Amerika belastingvrij. Ook luidt een advies: koop een nieuwe auto als je met pensioen gaat. Want daarmee zit je de komende vijftien jaar gebakken. En ten slotte adviseert de bond een lage creditcard-schuld. De creditcard is namelijk hét betaalmiddel in Amerika, en voor je het weet, zit je zwaar in de schulden.

Schamel pensioentje

In principe kunnen Amerikanen met pensioen zonder de hulp van hun kinderen. Financiële onafhankelijkheid is mogelijk, mits je lang gewerkt hebt en bijvoorbeeld in een afbetaald eigen huis woont. De Amerikaanse vrouwen komen er wel wat bekaaider af, zeker de vrouwen die lange tijd fulltime voor de kinderen hebben gezorgd. Het pensioen in Amerika is persoonlijk. Sterft de echtgenoot (mannen sterven in de regel eerder dan vrouwen) dan moet de echtgenote zien rond te komen van het schamele pensioentje dat ze in haar onderbroken arbeidsleven heeft opgebouwd.

Ontmoetingscentra

Voor ouderen zijn in dit land voldoende voorzieningen. Lukt het een oudere niet meer om te koken, dan zijn er maaltijdvoorzieningen van de (federale) staat. Overal zijn ontmoetingscentra voor senioren, waar ze met elkaar een spelletje kunnen doen of tv kijken. Ook zijn er verzorgingstehuizen, waarvan er wel te weinig publieke zijn. De particuliere verzorgingstehuizen mogen al het geld van een cliënt opeisen, tot drie jaar terug. Voor senioren met kinderen is het dan ook van belang dat zij op tijd hun geldzaken regelen, en desnoods overdragen. Lees het in FNV Magazine>>

Met dank aan John T. Niccollai