(Uit FNV Magazine)

In Nederland is de meest beroemde staking ongetwijfeld de Februaristaking geweest, uit protest tegen de Jodenvervolging. Staken is een uiterst protestmiddel, maar soms moet het. Zoals onlangs de vertragende zondagsdiensten van de zorgverleners. In het buitenland is staken eveneens een beproefde vorm van actie.

 ISRAEL – Angst om het werk te verliezen

Het organiseren van Palestijnse werknemers op Israëlisch grondgebied is nog niet zo gemakkelijk, ondervindt ook MAAN, de vakbond waarmee Mondiaal FNV al enige jaren samenwerkt. Directeur Assaf Adiv vertelt dat de coronamaatregelen voor de 150 duizend Palestijnen die op de Westbank werken extra negatief uitpakten. “In Israël is bij wet een sociaal vangnet geregeld, maar dit geldt slechts gedeeltelijk voor de Palestijnse werknemers. Alleen als ze arbeidsongeschikt raken, is er financiële compensatie.”
Gelukkig werkten bedrijven in een aantal essentiële sectoren wel door. Zoals de fabriek R.S. Commerce and Production of Food van de familie Ragwen. Deze voedselverwerker heeft zijn fabriek in de industriële zone Atarot, ten noorden van Jerusalem. In deze fabriek zijn vooral de productiemedewerkers Palestijn; het management bestaat uit Israëli. Al in 2019 begon MAAN de Palestijnse werknemers te organiseren. En dat lukte, ondanks hun angst om hun baan te verliezen.

In 2020 moesten de cao-onderhandelingen weer van start, maar de werkgever stelde de gesprekken steeds uit. Corona was een mooi excuus. “In januari van dit jaar beseften we dat we niet verder kwamen”, zegt Adiv. “Van midden januari tot midden februari hebben we drie keer een tweedaagse staking georganiseerd. Aanvankelijk probeerde de werkgever de stakers te straffen. Drie werden ontslagen. Wij schreven daarop een brief: als zij niet opnieuw aan het werk mogen, gaat niemand aan het werk. Alle werknemers bleven daarop voor de deur staan. Twee weken later hebben we de cao uitonderhandeld.”

En met succes. De werknemers wilden graag een prikklok bij de ingang, zodat er niet meer gemanipuleerd kon worden met hun werkuren. Die is er nu. Daarnaast hebben ze loonsverhoging gekregen. De 24-uurs dienst was afgeschaft, maar tijdens de pandemie weer ingevoerd. Werknemers krijgen hier extra geld voor, wat aantrekkelijk is gezien hun lage lonen. “Maar 24 uur werken is gevaarlijk en ongezond”, zegt Adiv. “Dat hebben we nu weer van tafel gekregen.” Lees meer over staken in Nederland, India en Colombia>>